Cypr rozważa zmiany prawa dotyczące dostępu do informacji bankowych. Koniec z tajemnicą bankową?

Parlamentarzyści omawiali poprawki do ustawy, które nakładałyby na władze tutaj obowiązek zwracania się o dostęp do informacji bankowych osób fizycznych, jeśli chodzi o podatki lub cła pobierane w imieniu Unii Europejskiej.

Zgłoszone przez Ministerstwo Finansów projekty ustaw dotyczą obowiązków Cypru jako państwa członkowskiego UE. Ich celem jest pełna harmonizacja z odpowiednią dyrektywą UE po tym, jak Bruksela powiadomiła Nikozję o wadach w obowiązującym cypryjskim prawie krajowym.

Dyrektywą, o której mowa, jest dyrektywa Rady 2010/24 dotycząca „wzajemnej pomocy przy dochodzeniu roszczeń z tytułu podatków, ceł i innych obciążeń”.

W parlamencie urzędnicy powiedzieli parlamentarzystom, że błąd w ustawodawstwie krajowym ma związek z faktem, że w jego obecnym brzmieniu nie precyzuje się w nim, że władze cypryjskie mają obowiązek wnioskować o zniesienie tajemnicy bankowej w przypadku odzyskiwania podatków i obowiązki.

Przedstawiciel MSW oświadczył, że zgadza się z proponowanymi zmianami, podobnie jak przedstawiciele stowarzyszenia bankowego i Banku Centralnego.

Urzędnik Departamentu Podatkowego wyjaśnił, jak doszło do problemu. Przyjęta wcześniej ustawa cypryjska w celu harmonizacji z dyrektywą unijną miała wadę interpretacyjną – z brzmienia tekstu wynika, że ​​władze cypryjskie mogą w takich przypadkach odmówić podjęcia wzajemnej pomocy poprzez zniesienie tajemnicy bankowej.

Przedstawiciel Komisarza ds. Ochrony Danych Osobowych oświadczył, że również zgadza się z proponowanymi zmianami, ponieważ wynikają one ze zobowiązań wobec UE.

Przedstawiciel zasygnalizował jednak, że w tekście poprawek nie określono, które „władze” mogą żądać od banków zniesienia tajemnicy bankowej. Ministerstwo finansów wyjaśniło jednak, że organy składające takie wnioski będą formalnie ujawniane w każdym przypadku z osobna. Wydawało się, że to usatysfakcjonowało biuro komisarza.

Dyrektywa Rady 2010/24 ma zastosowanie do roszczeń związanych z „wszelkimi podatkami i cłami wszelkiego rodzaju pobieranymi przez państwo członkowskie lub jego jednostki terytorialne lub administracyjne, w tym władze lokalne, lub w imieniu Unii [Europejskiej] lub w imieniu tego państwa”.

Nie ma zastosowania do „obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne należnych państwu członkowskiemu lub jednostce terytorialnej państwa członkowskiego, ani do „instytucji zabezpieczenia społecznego utworzonych na podstawie prawa publicznego” ani do „składek o charakterze umownym, takich jak wynagrodzenie za usługi użyteczności publicznej”.