Paszport czy dowód na Cypr – jest to najczęściej zadawane pytanie przez turystów.

Cypr jest członkiem Unii Europejskiej, nie jest natomiast w strefie Schengen. Zgodnie z prawem możemy na Cypr przylecieć zarówno na podstawie paszportu jak i dowodu osobistego. W obydwu wypadkach jednak na lotnisku czeka nas kontrola dokumentów przez tutejszą straż graniczną.

Podobnie jest z tak zwanym Cyprem Północnym, czyli obszarem okupowanym Cypru. Aby dostać się na te tereny można posługiwać się zarówno paszportem jak i dowodem osobistym. Jeszcze kilka lat temu podczas przechodzenia (przejeżdżania) granicy z obszarami okupowanymi otrzymywało się wizę wjazdową – teraz jesteśmy jedynie rejestrowani w tamtejszym systemie komputerowym.

Musimy jednak przypomnieć, że bez znaczenia jest to czy używamy dowodu czy paszportu na północy jesteśmy pozbawieni jakiejkolwiek opieki konsularnej – Turecka Republika Cypru Północnego (KKTC) nie jest uznawana przez żadne państwo europejskie (oficjalnie uznaje je jedynie Turcja) i na tamtejszym terenie nie działa żadna placówka dyplomatyczna od której możemy uzyskać jakąkolwiek pomoc (więcej na ten temat napisaliśmy tutaj).

Oficjalnie na Cyprze Północnym nie działa żadne lotnisko międzynarodowe, w praktyce jednak funkcjonuje tam lotnisko Ercan na którym lądują tylko i wyłącznie samoloty z Turcji. Niektóre biura podróży (głównie brytyjskie i niemieckie) sprzedają „bezpośrednie” loty na tamto lotnisko jednak w praktyce samoloty mają międzylądowanie na lotniskach tureckich – pasażerowie nawet nie opuszczają samolotu.

W przypadku wypożyczenia samochodu na południu ubezpieczenie na obszarach okupowanych (czyli Cyprze Północnym) nie obowiązuje – wypożyczalnie nie zgadzają się na wjazd na tamte tereny. Jeżeli jednak uzyskacie zgodę właściciela samochodu na wjazd na północ musicie pamiętać o dodatkowym koszcie związanym z wykupieniem ubezpieczenia na przejściu granicznym.

Bez znaczenia jest także to w jaki sposób wjedziecie na Cypr (dowód czy paszport) na Cyprze południowym macie takie same prawa jak w Polsce (także związane z leczeniem) natomiast na północy nie macie żadnych praw i nie możecie oczekiwać pomocy od żadnej polskiej czy europejskiej instytucji.