Wiek emerytalny na Cyprze ustalono na 65 lat. W pewnych szczególnych warunkach osoba może być uprawniona do emerytury po ukończeniu 63 roku życia. Dla górników wiek emerytalny wynosi 63 lata. Górnicy, którzy pracowali co najmniej trzy lata w kopalni, mają prawo do emerytury o jeden miesiąc wcześniej niż normalny wiek emerytalny za każdy pięciomiesięczny okres pracy w kopalni, pod warunkiem że przestali wykonywać tę pracę; nie mogą jednak otrzymać emerytury przed ukończeniem 58. roku życia. W pozostałych przypadkach prawodawstwo nie przewiduje wcześniejszych emerytur.

Aby spełnić warunki ubezpieczenia, wnioskodawca musi:

w okresie od 6 października 1980 r. do 3 stycznia 2010 r.:

• być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 156 tygodni;
• opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia wieku emerytalnego w wysokości co najmniej 156-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (3 punkty ubezpieczeniowe);
• liczba punktów ubezpieczeniowych w przypadku opłaconego lub zrównoważonego ubezpieczenia podstawowego za okres od dnia 5 października 1964 r. (lub, jeżeli wnioskodawca ukończył 16 lat po dniu 5 października 1964 r., pierwszego dnia roku, w którym wnioskodawca osiągnął ten wiek) – lub od dnia 7 stycznia 1957 r., jeżeli jest to korzystniejsze dla beneficjenta – do ostatniego tygodnia poprzedzającego tydzień, w którym przypadł dzień uzyskania uprawnienia do świadczenia, jest równa co najmniej 25% kwoty za lata objęte tym okresem;

w okresie od 4 stycznia 2010 r. do 2 stycznia 2011 r.:

• być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 260 tygodni;
• opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia wieku emerytalnego w wysokości co najmniej 260-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (5 punktów ubezpieczeniowych);
• liczba punktów ubezpieczeniowych w przypadku opłaconego lub zrównoważonego ubezpieczenia podstawowego za okres od dnia 5 października 1964 r. (lub, jeżeli wnioskodawca ukończył 16 lat po dniu 5 października 1964 r., pierwszego dnia roku, w którym wnioskodawca osiągnął ten wiek) – lub od dnia 7 stycznia 1957 r., jeżeli jest to korzystniejsze dla beneficjenta – do ostatniego tygodnia poprzedzającego tydzień, w którym przypadł dzień uzyskania uprawnienia do świadczenia, jest równa co najmniej 30% kwoty za lata objęte tym okresem;

w okresie od 3 stycznia 2011 r. do 1 stycznia 2012 r.:

• być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 364 tygodni;
• opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia wieku emerytalnego w wysokości co najmniej 364-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (7 punktów ubezpieczeniowych);
• liczba punktów ubezpieczeniowych w przypadku opłaconego lub zrównoważonego ubezpieczenia podstawowego za okres od dnia 5 października 1964 r. (lub, jeżeli wnioskodawca ukończył 16 lat po dniu 5 października 1964 r., pierwszego dnia roku, w którym wnioskodawca osiągnął ten wiek) – lub od dnia 7 stycznia 1957 r., jeżeli jest to korzystniejsze dla beneficjenta – do ostatniego tygodnia poprzedzającego tydzień, w którym przypadł dzień uzyskania uprawnienia do świadczenia, jest równa co najmniej 30% kwoty za lata objęte tym okresem;

od 2 stycznia 2012 r.:

• • być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 520 tygodni;
  • opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia wieku emerytalnego w wysokości co najmniej 520-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (10 punktów ubezpieczeniowych);
  • liczba punktów ubezpieczeniowych w przypadku opłaconego lub zrównoważonego ubezpieczenia podstawowego za okres od dnia 5 października 1964 r. (lub, jeżeli wnioskodawca ukończył 16 lat po dniu 5 października 1964 r., pierwszego dnia roku, w którym wnioskodawca osiągnął ten wiek) – lub od dnia 7 stycznia 1957 r., jeżeli jest to korzystniejsze dla beneficjenta – do ostatniego tygodnia poprzedzającego tydzień, w którym przypadł dzień uzyskania uprawnienia do świadczenia, jest równa co najmniej 30% kwoty za lata objęte tym okresem.

Aby nabyć uprawnienie do świadczeń w wieku 63 lat, wnioskodawca musi:

• mieć ukończone 63 lata, spełniać odpowiednie warunki ubezpieczenia, przy czym liczba punktów ubezpieczeniowych w przypadku opłaconego lub zrównoważonego ubezpieczenia podstawowego za okres od dnia 5 października 1964 r. (lub, jeżeli wnioskodawca ukończył 16 lat po dniu 5 października 1964 r., pierwszego dnia roku, w którym wnioskodawca osiągnął ten wiek) – lub od dnia 7 stycznia 1957 r., jeżeli jest to korzystniejsze dla beneficjenta – do ostatniego tygodnia poprzedzającego tydzień, w którym przypadł dzień uzyskania uprawnienia do świadczenia, musi być równa co najmniej 70% kwoty za lata objęte tym okresem;
• lub być uprawniony do otrzymania renty inwalidzkiej bezpośrednio przed ukończeniem 63 roku życia
• lub być w wieku 63-65 lat i mieć prawo do renty inwalidzkiej, jeżeli nie ukończył 63 roku życia.

Emerytura, podobnie jak renta inwalidzka, składa się z dwóch elementów: emerytury podstawowej i emerytury uzupełniającej. Podstawowa stawka tygodniowa wynosi 60% tygodniowej wartości rocznej średniej punktów ubezpieczeniowych w przypadku opłaconego i zrównoważonego ubezpieczenia podstawowego i jest zwiększana do 80%, 90% i 100% w przypadku odpowiednio jednej, dwóch i trzech osób pozostających na utrzymaniu. W przypadku beneficjentki zamężnej, nie przewiduje się żadnego zwiększenia na małżonka, chyba że nie jest zdolny do samodzielnego utrzymania. Jeżeli wnioskodawca nie jest uprawniony do zwiększenia renty ze względu na współmałżonka, zwiększenie renty ze względu na dzieci i inne osoby pozostające na utrzymaniu jest równe 10% podstawowej renty na każdą z tych osób (maksymalnie dwie osoby pozostające na utrzymaniu).

Tygodniowa renta uzupełniająca stanowi 1/52 z 1,5% całkowitej wartości punktów ubezpieczeniowych w przypadku opłaconego i zrównoważonego ubezpieczenia uzupełniającego za cały okres pracy zawodowej wnioskodawcy.

Każdy emeryt, który opłacał składki od wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu w okresie od daty nabycia prawa do emerytury do ukończenia 65 lat, jest uprawniony do tygodniowego zwiększenia kwoty emerytury w wysokości 1/52 z 1,5% wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu.

Każda osoba uprawniona do emerytury może ubiegać się o odroczenie terminu wypłaty świadczenia do momentu ukończenia 68. roku życia.

W takim przypadku wysokość emerytury zwiększa się o 0,5% za każdy miesiąc przepracowany w okresie między miesiącem odroczenia terminu wypłaty a miesiącem, w którym rozpocznie się wypłacanie emerytury. (Podobne zwiększenie stosowane jest w przypadku renty wdowiej).

Minimalna emerytura wynosi 85% pełnej emerytury podstawowej i wynosi:

• dla osoby samotnej: 87,15 EUR tygodniowo (85% x 60% x 170,88 EUR);
• dla osoby z jedną osobą pozostającą na utrzymaniu: 116,20 EUR tygodniowo (85 x 80% x 170,88 EUR);
• dla osoby z dwoma osobami pozostającymi na utrzymaniu: 130,72 EUR tygodniowo (85 x 90% x 170,88 EUR);
• dla osoby z trzema osobami pozostającymi na utrzymaniu: 145,25 EUR tygodniowo (85 x 100% x 170,88 EUR).

Jednorazowe świadczenie z tytułu starości

Osoba, której średnie wypłacone i zrównoważone wynagrodzenie podlegające obowiązkowi składkowemu, opisane powyżej, nie wynosi co najmniej 25/30%, jest uprawniona po ukończeniu 68 lat do świadczenia jednorazowego równego 15% całkowitej kwoty jej wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (wypłaconego i zrównoważonego). Kwota ta nie jest wypłacana, jeśli osoba ta ma prawo do renty socjalnej. Aby spełnić warunki ubezpieczenia, wnioskodawca musi:

w okresie od 6 października 1980 r. do 3 stycznia 2010 r.:

• być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 156 tygodni;
• opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia 68. roku życia w wysokości co najmniej 156-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (3 punkty ubezpieczeniowe);

w okresie od 4 stycznia 2010 r. do 2 stycznia 2011 r.:

• być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 208 tygodni;
• opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia 68. roku życia w wysokości co najmniej 208-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (4 punkty ubezpieczeniowe);

w okresie od 3 stycznia 2011 r. do 1 stycznia 2012 r.:

• być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 260 tygodni;
• opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia 68. roku życia w wysokości co najmniej 260-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (5 punktów ubezpieczeniowych);

od 2 stycznia 2012 r.:

• być objęty ubezpieczeniem przez co najmniej 312 tygodni;
• opłacać ubezpieczenie podstawowe do ukończenia 68. roku życia w wysokości co najmniej 312-krotności kwoty tygodniowego podstawowego wynagrodzenia podlegającego obowiązkowi składkowemu (6 punktów ubezpieczeniowych).

Specjalne świadczenie jest przyznawane wszystkim emerytom/rencistom, aby zwiększyć wysokość ich emerytur/rent. Od dnia 1 grudnia 2009 r. nie ma żadnych nowych beneficjentów, ponieważ w całości wdrażany jest „program wsparcia dla gospodarstw domowych emerytów/rencistów o niskich dochodach”, przygotowany przez Biuro Świadczeń. Ponadto renta socjalna jest przyznawana osobom zamieszkującym na Cyprze, które ukończyły 65 lat, pod warunkiem że spełniają one określone warunki dotyczące zamieszkania oraz nie są uprawnione do renty z jakiegokolwiek źródła, jeżeli wysokość takiej renty przekracza wysokość renty socjalnej. Jeżeli pobierana renta lub podobne świadczenia są niższe od kwoty renty socjalnej, osoba może otrzymać różnicę pomiędzy tymi dwoma świadczeniami.

Formularz wniosku wraz z wymaganymi oryginalnymi zaświadczeniami należy złożyć w ciągu trzech miesięcy od uzyskania prawa do świadczeń.

Opracowano na podstawie danych Komisji Europejskiej