Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, popularnie zwany Świętem Pracy lub po prostu 1 Maja to międzynarodowe święto klasy robotniczej, obchodzone od ponad wieku w wielu krajach świata.

W Polsce Święto Pracy od 1950 roku jest świętem państwowym. Święto Pracy było jednym z najważniejszych świąt w PRL-u, w którym panował kult pracy. Tego dnia organizowano uroczyste, barwne pochody pierwszomajowe, a nazwę imienia „1 maja” nosi wiele ulic, placów i zakładów pracy.
Wielu osobom 1 maja kojarzy się z minioną, niechlubną epoką i stanowi symbol komunistycznego systemu, ale święto to ma korzenie nieco starsze niż sowiecki reżim.

Cofając się w czasie do XIX wieku, w maju 1886 roku w Chicago zebrały się związki robotnicze, domagając się bardziej humanitarnych warunków i godzin pracy. Fatalne warunki zatrudnienia, niskie płace i praca do dwunastu godzin na dobę były standardem. Hasło tej demonstracji brzmiało: „Osiem godzin pracy, 8 godzin odpoczynku, 8 godzin snu”.
1 maja 1886 r. w strajkach uczestniczyło ponad 600.000 pracowników z ok. 1.200 fabryk z całych Stanów Zjednoczonych z czego ponad 80.000 w Chicago. Podczas demonstracji, by przerwać protesty, policja zaczęła strzelać do robotników. Ponad dwustu policjantów interweniowało, używając rewolwerów i pałek. Protest został krwawo stłumiony przez policję. Trudno jest określić dokładną liczbę ofiar. Według różnych źródeł, od kul zginęło kilku demonstrantów , około sześciu zostało poważnie postrzelonych, a wiele osób zostało pobitych i rannych. Na upamiętnienie wydarzeń z maja 1886 roku, na kongresie w Paryżu w 1889r. międzynarodowe stowarzyszenie partii i organizacji socjalistycznych tzw. II Międzynarodówka, wprowadziło święto pracy w ramach ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.

Na Cyprze Święto Pracy obchodzone jest od 1925 roku. Tego dnia, głównie przez związki zawodowe, organizowane są pochody, pikniki pracownicze. Związki zawodowe dbają aby ten dzień był faktycznie na wyspie świętowany.

1 maja został ustanowiony jako dzień oficjalnie wolny od pracy, ale z praktycznego punktu widzenia większość sklepów pozostaje otwarta. Jest to zgoła niesprawiedliwe, gdyż sektor publiczny cieszy się całodniowymi wakacjami, a większość sektora prywatnego działa, co uwydatnia podwójne standardy panujące w społeczeństwie. Pokazuje to również, że spora część społeczeństwa uważa 1 maja już tylko za uroczysty, wolny dzień, nie zdając sobie sprawy z rzeczywistej idei, której święto to hołduje.

Dziś 1 maja jest świętem pracy i dniem od niej wolnym w większości krajów europejskich, z nielicznymi wyjątkami. Dla starszych mieszkańców krajów byłego tzw. Bloku Wschodniego dzień ten wciąż jest jeszcze żywym wspomnieniem doniosłych przemarszów przez miasto w oprawie z kwiatów, wstęg, transparentów, banerów, plakatów, łopoczących flag i sztandarów, tłumów na ulicach i płomiennych wystąpień. Dla młodych to po prostu dzień wolny od pracy i okazja to uczczenia go wypoczynkiem i aktywnością na świeżym powietrzu.

„Gdy praca jest przyjemnością, życie jest szczęściem, ale gdy jest tylko obowiązkiem, życie staje się niewolą”.

foto: PEO