Królowie Cypru – skandale i morderstwa. Wiek XV na Cyprze z polskim akcentem. Czasy walk o tron, spiski, morderstwa na zlecenia, zdrady oraz związki kazirodcze. Akcja jak w serialu telewizyjnym: ciekawi, zaskakuje i szokuje.

29 czerwca 1432 roku. Jan II został królem Cypru.

Jan był jedynym ślubnym potomkiem Janusa Cypryjskiego, który w zamian za pomoc finansową od Władysława Jagiełły, oferował tron córce polskiego króla, Jadwidze. Do zaślubin Jana z polską księżniczką nie doszło, gdyż ta zmarła zanim poselstwo cypryjskie dotarło do Krakowa. Choć Jadwiga była słabego zdrowia, to o jej otrucie posądzano jej macochę, trzecią żonę Jagiełły, która była trzykrotną wdową, co wywołało skandal obyczajowy.

Jadwiga za Cypryjczyka nie poszła. Jan II poślubił Helenę Paleolog. Z tego małżeństwa, 28 czerwca 1444 roku, narodziła się Charlotta, która po śmierci ojca odziedziczyła koronę. W wieku 14 lat poślubiła Jana Portugalskiego, lecz ten zmarł. Prawdopodobnie został otruty na polecenie Heleny.

Kolejnym mężem Charlotty został Ludwik Sabaudzki. Z tego małżeństwa Charlotta miała jedno dziecko, lecz to zmarło po niespełna miesiącu. I chyba nic w tym dziwnego, bo rodziły się małe chorowite potworki, dziś prawdopodobnie te związki nazwanoby kazirodczymi. Poza tym medycyna 600 lat temu…Ale wracajmy do tematu.  Mąż Charlotty był wnukiem jej dziadka. Trochę się zamieszaliśmy? Już wyjaśniamy-Janus miał jednego prawowitego potomka, co nie znaczy, że nie miał innych dzieci. Miał. Dziewięcioro! Ale kto wie? O tylko dziewięciu istnieją wzmianki. Para bliźniąt nie ma nawet imion, gdyż zmarła tuż po porodzie.

Podobnie było z Janem II. Jego nieślubny syn, Jakub, dzięki wpływom ojca został Arcybiskupem Nikozji. O okrucieństwie Jakuba, jego spiskach i morderstwach było bardzo głośno. Ojciec jednak zawsze wszystko mu wybaczał i tuszował wybryki. Jakub starał się o koronę cypryjską. Po śmierci Jana, na 3 lata uwięził Charlottę wraz z jej mężem w Twierdzy Kyrenia. Parze udało się uciec na Rodos, stamtąd udała się do Wenecji. Chatlotta prosiła o wsparcie Papieża Sykstusa IV. Ten skierował pismo do Jakuba, ale jak to jest z papierkową robotą na Cyprze, wiecie sami.

Jakub, który twierdził, że ojciec obiecał mu koronę, lecz zmarł zanim uprawomocnił swą decyzję, po pozbyciu się Charlotty z wyspy, został koronowany na króla Cypru w roku 1464. Przyjął przydomek Jakub II Bastard, o tym już pisaliśmy, skąd mamy słowo bastardos? Po cypryjsku oznacza brzydko – benkart. Nieślubny syn. 

Jakub II poślubił Wenecjankę, Katarzynę Cornado.  Szczęście nie trwało długo. Karma jest bezlitosna. Został otruty przez weneckich najemników.

Na wieść o tym, Charlotta próbowała odzyskać władzę i doprowadzić do zaślubin jej adoptowanego syna, Alfonsa Aragońskiego( nieślubnego syna króla Neapolu) z córką Jana II. Doszło nawet do zaręczyn, lecz Katarzyna nie dopuściła do zaślubin. Wenecjanie pojmali nieślubną córkę nieżyjącego króla i uwięzili. Zmarła w wieku 12 lat.

Janus Cypryjski             1398 – 1432
Jan II Cyprysjki             1432 – 1458
Charlotta Cypryjska    1458 – 1464
Jakub II Bastard          1464 – 1473
Jakub III                         1473 – 1474
Katarzyna Cornado    1474 – 1489

Na tronie zasiadł jedyny ślubny syn Katarzyny i Jakuba, Jakub III. Zasiadł to chyba za dużo powiedziane. Urodzony już po śmierci ojca w roku 1473, zmarł w wieku niemowlęcym, w roku 1474.

Po stracie dziecka panowanie objęła sama Katarzyna. Podczas jej rządów Cypr dostał się pod kontrolę weneckich kupców, którzy 26 lutego 1489 zmusili ją do abdykacji ogłoszonej w katedrze w Famaguście. Królestwo Cypru stało się kolonią Republiki Weneckiej.