Dziś ważny mecz – kto awansuje w Lidze Mistrzów a kto odpadnie?

Umówmy się, że oglądałem wiele spotkań Ekstraklasy. Najgorsze w tym wszystkim, że poziom stresu, zmęczenia i zapracowania przy tym wiem prawdopodobnie tylko ja. Czy ktoś bowiem z Was, Drodzy Czytelnicy, oglądał takie genialne starcia jak Podbeskidzie — Łęczna, Sandecja Nowy Sącz — Termalica, czy chociażby Puszcza — Stal Mielec? No właśnie. Dla Waszego własnego dobra odradzam. Jeszcze przez to może zostać wypaczony Was obraz polskiej piłki.

Niektórzy narzekali na zachowawczość Rakowa, jednak na dobrą sprawę nie można było się spodziewać czegokolwiek innego. Raków to zespół, który wie kiedy może sobie pozwolić na ofensywną grę, a kiedy należy czekać na swoje okazje. Aris to nie jest, z całym szacunkiem, jakaś Lechia Gdańsk z zeszłego sezonu, by sobie pozwolić na frywolność w grze. Zadanie było proste. Trzymać rywala na dystans i korzystać z okazji. No i to Raków osiągnął.

Jednak ta bramka w końcówce, nie powiem, zasiała ziarno niepewności. Zaliczka dwubramkowa przed meczem na wyjeździe brzmi wszak lepiej, niż jednobramkowa. A teren będzie trudny. Warunki pogodowe, czas, do tego kibice przyjezdni, którzy nie są znani z gościnności (ktoś pamięta ostatnie derby Limassol?). Pamiętając, że nie takie drużyny się wywalały na Cyprze (słynny mecz APOEL-u z Wisłą, który w dłuższej perspektywie był przyczyną upadku „Białej Gwiazdy”), to Raków ma przed sobą trudne zadanie. Jednak, z drugiej strony Lech, demolując Apollon, pokazał, że się da.

Czy jednak należy się bać Arisu? Oczywiście, że nie. Pomijając, że to drużyna jak każda inna, należy pamiętać, że to eliminacje Ligi Mistrzów. Łatwiej już nie będzie. A jeśli Mistrz Polski ma trząść portkami przed mistrzem Cypru, to nie chcę myśleć, co będzie, jak jednak awansuje do tej Ligi Mistrzów i trafi na Real, United czy inne PSG.

Także, cytując Janusz Wójcika, słynnego fana „wody z bidonu”, zdobywcy srebra na Igrzyskach w Barcelonie i byłego selekcjonera — golimy frajerów.